De kleigebieden liggen in een brede strook (tientallen kilometers) langs de kust in de provincies Zeeland, Noord- en Zuid Holland, Flevoland, Groningen en Friesland.

Ontstaan

Deze tekst is overgenomen van de website geologievannederland

Zo’n vijfduizend jaar geleden bestond een groot deel van West-Nederland uit een waddenkust, waar zeeklei werd afgezet. Aan de westkant van deze wadden lagen eilanden en stranden die erg geleken moeten hebben op de huidige Waddeneilanden. Door het vasthouden van klei en zand op kwelders slibde het gebied op en kwam het steeds iets hoger te liggen. De invloed van de zee werd daardoor langzaamaan teruggedrongen. Op de nieuwgevormde zeekleilandschappen ontstonden veenmoerassen. Zo’n drieduizend jaar geleden waren bijna het hele westen en noorden van Nederland bedekt door dergelijke moerassen. Lees verder

De Oosterkwelder van Schiermonnikoog vanuit de lucht. (Bron: Rijkswaterstaat)

Bedreigingen

Met betrekking tot de abiotiek zijn in het zeekleigebied het waterregime en de waterkwaliteit bijzonder bepalend voor de natuur, de levensgemeenschappen en flora en fauna. De processen die op landschapsniveau een belangrijke rol spelen zijn: periodieke overstromingen met zee- of rivierwater en (lokale) kwel.

Effect op kwelsituatie

Veranderingen in de grondwaterstand hebben een effect op de (lokale) kwelsituatie.

Invloed op periodieke overstroming

Veranderingen in peilniveau’s en kadehoogten zijn van invloed zijn op de periodieke overstroming.

Waterkwaliteit

Veranderingen in de grondwaterstand, peilniveau’s, kadehoogten en wijze waarop het oppervlaktewater door een gebied geregeld wordt zijn daarom bepalend voor waterkwaliteit.